علائم جنین مرده در شکم و نشانه های ایست قلب جنین

علائم جنین مرده و سقط جنین

وجود هرگونه علائم غیر طبیعی ممکن است نشانه علائم جنین مرده در شکم باشد .پس مادر و جنین باید تحت کنترل پزشک باشد تا هرگونه دستوری که لازم است را تجویز کند.اکثر سقطهای بین هفته ۸- ۱۲ بارداری رخ می دهد. این زمان زمانی است که هورمون جفتی به سطح بالای کافی برای حفاظت از جنین نرسیده است . در حالی که در این زمان سطح پروژسترون ترشح شده از جسم زرد رو به کاهش است.

پیچیدن ناف دور گردن جنین جز علائم جنین مرده نیست ! معمولا جنین به دلیل پیچیدن بند ناف دور گردن خفه نمی شود. جالب است بدانید که در 20 درصد از حاملگی ها بند ناف دور گردن جنین وجود دارد و این موجب مشکلی در نوزاد نمی شود چه زایمان طبیعی باشد و چه سزارین.درباره دفع مدفوع جنین هم همین طور است یعنی تمامی جنین ها وقتی کاملا بالغ و رسیده می شوند، می توانند مدفوع کنند و این روند بویژه در جنین هایی که از تاریخ زایمان طبیعی شان گذشته است، در حالی که هنوز دردهای زایمانی شروع نشده، رخ می دهد.وقتی به طور طبیعی جنین مدفوع می کند، معمولا خطری جنین را تهدید نمی کند و فقط نیاز به زایمان هر چه سریع تر به صورت طبیعی یا سزارین دارد، اما در مواردی که جنین به این دلیل مدفوع می کند که تحت استرس ناشی از کمبود اکسیژن است، مدفوع کردن جنین علامت در خطر بودن جنین است و باید بسرعت برای سزارین اورژانس اقدام کرد، زیرا همان دلایلی که به مدفوع کردن جنین منجر می شود، می تواند به مرگ جنین نیز منجر بشود.50 درصد حاملگی ها پیش از لانه گزینی در رحم از دست می روند. بلافاصله پس از لانه گزینی(قبل از آنکه حاملگی از لحاظ بالینی قابل تشخیص باشد)

30 درصد حاملگی ها منجر به سقط جنین می شود

حدود ۳۰ درصد حاملگی ها از بین می روند. و حتی پس از آنکه حاملگی از نظر بالینی قابل شناسایی شود نیز حدود ۲۵% سقط تا هفته ۱۴ اتفاق می افتد.حدود نیمی از جنین های سقط شده در این دوره دچار ناهنجاریهای کروموزومی هستند. ممکن است سقط تا چند هفته بعد نیز اتفاق نیفتد تا زمانی که خونریزی مختصر یا درد قاعدگی مانندی رخ دهد.علت شایع سقط این است که جنین به طور نامناسبی در بافت مخاط رحم جایگزین شده باشد.عامل دیگرسن مادر است. با افزایش سن مادر خطر سقط نیز افزایش می یابد.اما مهم ترین علت این وضع بیماری دیابت مادر است. در این بیماری به دلیل اختلال در اکسیژن رسانی به جنین، مرگ جنین رخ می دهد. در این موارد به کنترل دقیق زن باردار برای جلوگیری از مرگ جنین نیاز است؛ یعنی مادر هر هفته کنترل شود و در صورت نیاز هر دو هفته سونوگرافی شود.از علل دیگر مرگ جنین، اختلالات رشدی است که به دلیل مشکل ژنتیکی جنین یا به دلیل فشار خون و دیگر بیماری های مادر رخ می دهد. در این موارد بیشتر در سونوگرافی، جنین وضع خوبی ندارد و خوب رشد نکرده و به اصطلاح، رشد داخل رحمی کند یا متوقف شده است.

این موارد در کنترل دوره ای زن باردار با مشاهده شکم و میزان رشد جنین از سوی پزشک کشف می شود و برای تشخیص دقیق تر نیاز به سونوگرافی های خاص است و در صورت اطمینان قبل از فوت جنین با وجود نارس بودن جنین پزشکان اقدام به زایمان کودک می کنند.
به هرحال همیشه مادرانی که دچار چاقی، فشار خون، دیابت یا بیماری های قلبی و کلیوی هستند، بیشتر نگران فوت جنین خود هستند. همین طور در حاملگی های دو یا چند قلو یا زمانی که جنین بیش از حد درشت است یا از تاریخ زایمان بیش از یک هفته گذشته است، احتمال فوت جنین بیشتر است، پس این مادران نیاز به مراقبت بیشتری دارند.

سیگار کشیدن، داروهای خاص (تجویز شده یا ممنوع)، وضعیتهای بد کنترل شده مانند اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس می توانند خطر سقط را افزایش دهند. اختلالات انعقادی مانند ترومبوفیلی سبب می‌شود تا لخته‌های کوچکی داخل عروق جفتی ایجاد شود و با کند شدن جریان خون‌رسانی به جنین تأخیر رشد به وجود آیدیا جریان خون‌رسانی به جای آنکه از رحم به جنین منتقل شود برعکس می‌شود.همچنین در زنانی که همراه با اضافه وزن و پریودهای نامرتب، علایم افزایش هورمون مردانه به صورت موهای زاید و تغییر رنگ پوست در آنها دیده می شود،میزان سقط های اولیه ۳ تا ۵ برابر خانم هایی است که مشکل چاقی ندارند.بعضی از سقط‌ ها را می‌توان به عوامل ژنتیکی، آلودگی محیطی،تماس طولانی مدت با مواد شیمیایی و همچنین کمبود اسید فولیک و تاحدی ویتامنی C عنوان کرد.

مهمترین علائم جنین مرده که هنگام سقط دیده می شود، خونریزی از رحم و درد است:

یکی از علائم جنین مرده خونریزی رحمی است

در شروع سقط، خونریزی اغلب اوقات به صورت لک بینی آغاز می شود ولی طولی نمی کشد که زیادتر می شود و لخته های بزرگ نیز تشکیل می گردد. علت خونریزی، باقی ماندن تکه ای از جفت و یا قسمتی از جنین در داخل رحم است و تا زمانی که این تکه ها خارج نشده اند، رحم روی خود جمع نمی شود و خونریزی ادامه می یابد.

علائم جنین مرده درد در ناحیه زیر شکم

در موقع سقط جنین، اکثر خانمها از دردهای خفیف زیر شکم شکایت می کنند و این دردها اغلب متناوب است و گاهی از اوقات قولنجی می شود. علت این دردها، انقباض عضله رحم برای خارج ساختن خون و یا لخته داخل آن است و تا زمانی که رحم خالی نشده درد نیز ادامه خواهد داشت.سرنوشت جنین در حال سقط شدن بستگی به زنده بودن و مقاومت آن دارد. تا زمانی که جنین داخل شکم زنده است امید قطع شدن خونریزی و ادامه یافتن آبستنی وجود دارد ولی اگر جنین مرده باشد، هرگونه کوشش برای نگاهداشتن آبستنی بی ثمر خواهد بود، زیرا اگر جنین مرده خود به خود سقط نشود باید آن را با عمل کورتاژخارج کرد. جنین وقتی تهدید به سقط است که دهانه رحم بسته شده و خونریزی رحمی، مختصر و جزئی باشد و مسلما جنین داخل رحم زنده بوده و خونریزی ممکن است با استراحت بیمار و درمان طبی قطع گردد. سقط جنین وقتی قریب الوقوع و حتمی است که جنین مرده و دهانه رحم کاملا باز وخونریزی شدید و غیر قابل کنترل باشد.

گاهی بی‌اطلاعی مادر از آنچه در بدنش می‌گذرد و بی‌توجهی‌اش به مراقبت‌هایی که باید انجام دهد، می‌تواند به راه 9ماهه بارداری زودتر از آنچه انتظارش می‌رود پایان دهد. امامتخصصان می‌گویند، از دست رفتن جنین، همیشه نتیجه کاهلی مادر باردار نیست. از نظر آنها، کودک درون شما ممکن است به دلایلی که کنترل‌شان توسط مادر ممکن نیست یا بسیار دشوار است، هرگز متولد نشود. این موضوع را با دکتر شیرین نیرومنش، متخصص زنان و زایمان، در میان گذاشتیم. او به شما می‌گوید که به چه دلایلی ممکن است جنین شما سقط شود و چه تهدیدهایی پیش روی شما و جنین‌تان در 9ماه بارداری قرار دارد.

تولد جنین مرده در رحم

سقط جنین Abortion

ابتدا باید تعریفی از سقط و زایمان زودرس داشته باشیم چون این دو با هم متفاوتند. اگر جنین قبل از 20 هفته یا به‌عبارتی قبل از 5 ماهگی یعنی زمانی که جنین امکان زنده ماندن در خارج از رحم مادر را ندارد از بین برود، به آن سقط جنین می‌گوییم که البته تعداد زیادی از بارداری‌ها به سقط ختم می‌شوند.

مرگ جنین چه نشانه‌هایی دارد؟(What signs of fetal death?)

لکه بینی در 3 ماهه اول بارداری تهدیدی برای سقط به حساب می‌آید، اما هر گونه لکه بینی دلیل بر سقط نیست و باید به پزشک مراجعه کرد ولی به‌طور کلی لکه بینی، خونریزی کم یا زیاد، دردهای انقباضی رحم که از درد عادت ماهانه شدیدترند، آبریزش، دفع کامل جنین و جفت یا دفع مقداری بافت از نشانه‌های سقط جنین هستند. گاهی از وقوع مرگ جنین مدتی می‌گذرد و مادر متوجه آن نمی‌شود که در این حالت علائم بارداری مانند تهوع، استفراغ و سفتی پستان از بین می‌رود.

تولد جنین مرده در شکم

نیمی از بارداری‌ها منجر به سقط می‌شوند Half of pregnancies are aborted

در بسیاری، حتی قبل از اینکه متوجه باردار بودن شوند، جنین سقط می‌شود یعنی عادت‌ماهانه چند روزی عقب می‌افتد سپس خونریزی که از عادت ماهانه معمولی شدیدتر است، رخ می‌دهد که به این ترتیب، جنین به‌طور کامل دفع شده و حتی نیازی به استفاده از کورتاژ نیز نیست. سالم بودن پدر و مادر، دلیلی بر این نیست که جنین دچار مشکلات کروموزومی و ژنتیک نشود. گاهی نیز از همان ابتدا، تخم تشکیل شده، پوچ بوده و این تخم، سرانجامی به جز سقط شدن نخواهد داشت.

علائم سقط جنین چیست؟

عفونت‌ها را جدی بگیرید

برخی عفونت‌ها و بیماری‌های عفونی مادر بر جنین تاثیر دارد و اگر این عفونت‌ها در 3ماهه اول بارداری باشد سبب ناهنجاری جنین و مرگ آن در داخل رحم می‌شود. درد و سوزش ادرار در 3ماهه اول بارداری نیز علامتی از عفونت دستگاه ادراری یا مثانه است و اگر بدون درمان رها شود، می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی عفونت، زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس شود. البته همه عفونت‌های دوران بارداری خطرساز نیستند و گاهی به دلیل نوسان هورمون‌ها ایجاد می‌شوند.

چرا جنین می میرد؟

این دو مشکل را جدی بگیرید!

نوسان‌های خطرساز فشار خون و بالا رفتن قند خون از شایع‌ترین مشکلاتی هستند که برای مادران باردار دردسرساز می‌شوند.اگر زن باردار بعد از هفته بیستم بارداری دچار افزایش فشار خون شدید ولی بدون دفع پروتئین در ادرار باشد، افزایش فشار خون به علت بارداری خوانده می‌شود. 30درصد فشار خون‌ها به‌دلیل فشار خون مزمن است و باید به آن توجه کرد به همین دلیل باید فشار خون زن باردار حداقل دوبار به فاصله 6ساعت اندازه‌گیری شود، اگر 14 روی 9 یا بالاتر بود یعنی فشار خون دارد و بارداری پرخطر برای مادر و جنین محسوب می‌شود. بر اثر فشار خون بالا، خون‌رسانی به جنین مناسب نیست و سبب عقب افتادن رشد داخل رحم و تولد نوزاد کم‌وزن، جداشدگی جفت و مرده‌زایی و زایمان زودرس می‌شود.

علائم جنین مرده چیست؟

از آنجا که جنین می‌تواند از هفته 26 تا 28 هفتگی زنده بماند و قبل از آن معمولا قادر به زنده ماندن نیست، اگر پارگی قبل از هفته 26 باشد، متاسفانه نمی‌توان جنین را زنده نگه داشت و مادر باید بستری شود و تحت نظر قرار بگیرد، اما در ماه‌های بالاتر، یعنی حدود 34 تا 36 هفتگی ترجیح داده می‌شود که جنین داخل رحم بماند. اگر این اتفاق در ماه آخر بارداری و زیر 34 هفتگی اتفاق بیفتد، مادر باید تحت مراقبت و کنترل شدید در مراکز درمانی قرار بگیرد چراکه ریه و دستگاه تنفسی جنین تا 34 هفتگی تکامل پیدا می‌کند. حتی در مواردی که پارگی اندک است، گاهی حتی دیده شده که استراحت مادر می‌تواند سبب تشکیل مجدد مایع آمنیوتیک شود.