کشته شدن ۳۲۵ میلیون نفر به خاطر ابتلا به بیماری هپاتیت در سال ۲۰۱۶
هپاتیت (به انگلیسی: Hepatitis) به معنی التهاب در پارانشیم کبد است و به دلایل مختلفی میتواند ایجاد شود که بعضی از آنها قابل سرایت هستند و برخی مسری نیستند. از عواملی که ایجاد هپاتیت میکنند میتوان به افراط در مصرف الکل، اثر برخی داروها، آلودگی به باکتری و همچنین ویروس اشاره نمود. هپاتیت ویروسی منجر به عفونت کبدی میگردد.
عامل بیماری هپاتیت ویرال (ویروسی) یک ویروس است و در ابتدا میتواند مثل یک سرماخوردگی بروز نماید؛ ولی بیماری مزمن هپاتیت “C” بر عکس سرماخوردگی معمولی به دلیل از کار افتادن کبد و مشکل بودن درمان میتواند حیات بیمار را تهدید کند. بیشتر مبتلایان به هپاتیت از نوع C و B علائمی ندارد. برخی از این بیماران علائم سرشتی عفونت ویروسی را نشان میدهند از قبیل خستگی، دل درد، درد عضلانی و تهوع و بی اشتهایی، ولی در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز میکند که شامل تورم شکم، اندامها، یرقان و خونریزیهای گوارشی و … است.
مرگ با هپاتیت و مرگ بر اثر هپاتیت و مرگ در اثر هپاتیت
در ایران بالغ بر ۳٪ افراد آلوده به این ویروس میباشند.حدود ۷۵ الی ۸۰ درصد از افرادی که تازه به این ویروس مبتلا شدهاند، دچار پیشرفت و مزمن شدن این بیماری شده و از بین آنها نیز ۶- الی ۷۰ درصد به بیماریهای مزمن کبدی دچار میشوند. از بین افراد حدود ۵ الی ۲۰ درصد به سیروز کبدی مبتلا شده و ۱ الی ۵ درصد آنان بر اثر بیماری سیروز کبدی یا سرطان کبد میمیرند.
به گزارش خبرنگار مهر، از بین این رقم ۵۲ میلیون کودک در معرض هپاتیت ویروسی قرار گرفتند.
در این گزارش همچنین عنوان شده است که ۲.۱ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به ایدز یا HIV هستند.
از بین این تعداد، چهار میلیون کودک با هپاتیت C (زیر ۱۹ سال) و ۴۸ میلیون (زیر ۱۸ سال) با هپاتیت B زندگی می کنند.
یافته ها نشان می دهد هر دو این ویروس ها می توانند منجر به بیماری های کبدی، سرطان کبد، و مرگ شود.
طبق اعلام ائتلاف جهانی هپاتیت واقع در لندن، ۲۱ کشور جهان مسئول حدود ۸۰ درصد موارد ابتلا به عفونت های هپاتیت C هستند و معمولا بالاترین نرخ شیوع این بیماری در کشورهای درحال توسعه مشاهده می شود.
دلایل اصلی هپاتیت C در کودکان، انتقال از مادر به فرزند است. همچنین مطالعه نشان می دهد در مقایسه با هپاتیت C، عفونت جدید هپاتیت B در بین کودکان در حال کاهش است؛ یعنی از حدود ۴.۷ درصد شیوع در اوایل دهه ۱۹۸۰ تا ۱.۳ درصد.