ویژگی افراد منحرف جنسی یا پدوفیلی چیست؟ (انحراف جنسی و بچه باز)

ویژگی افراد مبتلا به پدوفیلی چیست و خصوصیات افراد پدوفیلی چیست و پدوفیلی چیست و انحراف جنسی آن ها چگونه است و با افراد پدوفیلی بیشتر آشنا شوید و بیماری پدوفیلی یا ناهنجاری انحراف جنسی مردان و ویژگی افراد منحرف جنسی یا پدوفیلی چیست؟ (انحراف جنسی و بچه باز)

ویژگی افراد منحرف جنسی یا پدوفیلی چیست؟انحراف جنسی و بچه باز

ویژگی افراد منحرف جنسی یا پدوفیلی چیست؟

اگر بخواهیم پدوفیلی را به زبان ساده تعریف کنیم یعنی اختلال روانی که مشخصه آن فانتزی یا عمل واقعی درگیر شدن در فعالیت جنسی با کودکان است. افراد پدوفیل فعالیت جنسی با کودکان را ترجیح می دهند و با انجام این عمل به هیجان و لذت دست پیدا می کنند.

 

میل جنسی به کودکان یا بچه‌بازی یا پدوفیلی، یک ناهنجاری روانی است و عبارت است از تمایل جنسی عودکننده یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر ۱۳ سال در طول یک دوره حداقل ۶ ماهه. معمولاً سن ۱۳ سال و جوان‌تر هر چند تعریف شروع از بلوغ ممکن است متفاوت باشد. در مورد پدوفیلی نوجوانان، کودک باید حداقل پنج سال کوچک‌تر از نوجوان پدوفیل باشد.

بیماران بچه‌باز حداقل ۱۶ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگ‌ترند.

اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود. اکثر موارد سوء استفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا رابطه جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌کنند که اکثر قربانیان لمسی آنها (۶۰٪) پسر هستند.

پژوهش ها نشان می دهد که مبتلایان به پدوفیلی در اکثر مواقع مرد بوده اند و غالباً به هر دو جنس دختر و پسر جذب می شوند. آمارها بیانگر آن است که دو سوم قربانیان آنها دختران بین 8 تا 11 سال هستند اما از هر چهار نفر پدوفیل یکی از آنها کودک پسر را ترجیح می دهد. اما این گفته به این معنا نیست که خانم ها از این قاعده مستثنی هستند. تفاوت آنجا است که خانم های مبتلا به اختلال پدوفیلی در روابطی که ایجاد می کنند بیشتر دنبال نزدیکی هیجانی و پیدا کردن حس و لذت جنسی هستند اما در بیماران مرد علاوه بر لذت جنسی مسائل دیگری چون احساس قدرت، سلطه جویی، آزار، پرخاشگری و… نیز وجود دارد.

پدوفیلیا یک انحراف جنسی و یک اختلال روانی است که در آن فرد از لحاظ جنسی جذب کودکان می شود و می توان گفت این نوع جذب شدن غیر طبیعی و غیر عادی است. پدوفیلی با خیال پردازی ها و یا فعالیت های جنسی با کودکان قبل از سن بلوغ، مشخص می شود. مبتلایان به پدوفیلی در اکثر مواقع مردان بوده و به هر دو جنس دختر و پسر جذب می شوند، لازم به ذکر است فرد پدوفیلی با بزرگسالان غیر همجنس خود نیز به خوبی رابطه برقرار می کند. افراد پدوفیلی معمولا خودشان را اینطور توجیه می کنند که کارشان در راستای کمک به کودکان قربانی بوده است و در همین راستا ممکن است به خود بگویند که به پروسه رشد کودک کمک کرده اند و یا کودک قربانی از عمل آنها لذت برده است. با این حال دائما به قربانیان شان تاکید می کنند که چیزی به والدین و نزدیکان خود نگویند. آمار ۲۰ درصدی آزار جنسی کودکان در آمریکا، پدوفیلیا را تبدیل به شایع ترین انحرافات جنسی کرده است.

متجاوزان در اکثر موارد فامیل، خویشاوندان و کسانی بوده اند که با خانواده کودک ارتباط نسبتا نزدیکی داشته اند. اشکال مختلف رفتارهای مرتبط با پدوفیلیا می تواند از صرفا نگاه کردن به کودک تا دراوردن لباس و لمس وی را شامل شوند. مطالعات نشان داده اند که کودکانی که مورد غفلت والدین شان قرار می گیرند و یا تنها هستند بیشتر در معرض خطر آزار یک فرد پدوفیلی قرار دارند. علائم : – تفکرات همیشگی جنسی، برانگیختگی و یا رفتار جنسی با کودکان قبل از سن بلوغ (عموماً ۱۳ سالگی و قبل از آن) برای حداقل ۶ ماه – این اختلال موجب مشکل جدی در عملکرد اجتماعی، ارتباطی و شغلی فرد شده باشد. – فرد حداقل ۱۶ سال سن داشته و حداقل ۵ سال از قربانیان خود بزرگتر باشد. پدوفیلیا ممکن است هم پوشانی زیادی با اضطراب، افسردگی اساسی یا اختلالات خلقی و اختلالات سوءمصرف مواد داشته باشد.   دلایل : دلایل پدوفیلیا (و سایر انحرافات جنسی) هنوز مشخص نشده است اما شواهدی مبنی بر وجود ریشه های آن در خانواده وجود دارد، بدین معنا که هم ژنتیک و هم رفتار آموخته شده در بروز آن موثرند.   نکات : آیا پدوفیلیا قابلدرمان است؟ بله، با آنکه بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افراد پدوفیلی قابل درمان نیستند اما روان درمانی می تواند به آنها در کنترل احساسات و رفتار انحرافی شان کمک کند. آیا افراد پدوفیلی تنها جذب کودکان می شوند؟ بعضی از پدوفیلی ها ممکن است همان قدر که جذب کودکان می شوند، جذب بزرگسالان شوند. اما میزان شیوع آن مشخص نیست.

رفتارهای جنسی دخیل در پدوفیلی طیف وسیعی از فعالیت ها و رفتارها را شامل می شود اما یک نکته کلی را می توان برای اکثر این رفتارها در نظر گرفت، آنها معمولاً از زور اجتناب می کنند تا بتوانند فعالیت های خود را ادامه دهند. اما در برخی از پرونده های جنایی، شخص بیمار وقتی با مقاومت کودک روبرو می شود یا احساس می کند که عامل یا عواملی باعث خواهند شد او به قصد و نیت خود نرسد، کار خود را با خشونت و قتل کودک پایان می دهد.

ویژگی افراد منحرف جنسی یا پدوفیلی چیست؟

در این مقاله شما می توانید با خصوصیات رفتاری افراد پدوفیلی (بچه باز) آشنا شوید.

پدوفیلیا یک انحراف جنسی و یک اختلال روانی است. پدوفیل می تواند پیر، جوان، مرد یا زن باشد اما پژوهش ها نشان می دهد که مبتلایان به پدوفیلی در اکثر مواقع مرد بوده اند و غالباً به هر دو جنس دختر و پسر جذب می شوند. آمارها بیانگر آن است که دو سوم قربانیان آنها دختران بین ۸ تا ۱۱ سال هستند اما از هر چهار نفر پدوفیل یکی از آنها کودک پسر را ترجیح می دهد. اما این گفته به این معنا نیست که خانم ها از این قاعده مستثنی هستند. تفاوت آنجا است که خانم های مبتلا به اختلال پدوفیلی در روابطی که ایجاد می کنند بیشتر دنبال نزدیکی هیجانی و پیدا کردن حس و لذت جنسی هستند اما در بیماران مرد علاوه بر لذت جنسی مسائل دیگری چون احساس قدرت، سلطه جویی، آزار، پرخاشگری و… نیز وجود دارد.

برخی از پدوفیل ها در حرفه ای فعالیت دارند که در آن ارائه آموزش یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و افراد جوان را به عهده دارند. در اکثر موارد متجاوزان با کودکان قربانی خود رابطه فامیلی، خویشاوندی یا حتی ژنتیکی دارند. اَشکال مختلف رفتارهای مرتبط با پدوفیلیا می تواند از صرفاً نگاه کردن به کودک، تا در آوردن لباس و نگاه کردن به اندام های جنسی و لمس او را شامل شود و گاه به رابطه جنسی هم کشیده می شود.

این افراد در نگاه اول افرادی خجالتی و درونگرا به نظر می آیند اما در عین حال افرادی مضطرب، پرخاشگر و جاه طلب هستند که دوست دارند با مورد آزار قرار دادن کودکان، قدرت خود را نشان دهند. در واقعیت این افراد اعتماد به نفس پایینی دارند و نسبت به تبهکاران دیگر از بهره هوشی پایین تری برخوردار هستند. این اختلال، آشفتگی های خاص عصبی رشدی را شامل می شود. آنها در اجرای نقشه هایشان معمولاً از تهدید و اجبار استفاده می کنند و معمولاً از احساس و عواطف به دور هستند.

پژوهش ها بیانگر آن است که پدوفیلیا میشه هم پوشانی زیادی با اضطراب، افسردگیاساسی، اختلالات خلقی و اختلالات سوء مصرف مواد داشته باشد.

برخی از بزرگسالان آزار دهنده به قدری در این کار با تجربه هستند که آنها را قادر می سازد بچه ها را به همان شیوه ای که خودشان دل شان می خواهد، ترغیب کنند تا تن به خواسته هایشان بدهند. تعدادی از این افراد قادر هستند بچه ها را متقاعد کنند که خود کودک باعث شده تا مورد آزار و اذیت قرار بگیرد و متقاعد کردن کودک برای اینکه خودش عامل اصلی این آزار دیدن است نه تنها جنبه جنسی و زمینه برای سوء استفاده را به وجود می آورد بلکه اصل سکوت کردن را هم تقویت می کند.

این اختلال اولین بار در نوجوانی تشخیص داده می شود، افراد باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشند و قربانیان آنها باید حداقل ۵ سال از آنها کوچکتر باشند. این بیماران در یک دوره حداقل شش ماهه برانگیختگی شَدید جنسی پیدا می کنند و در پی خیال پردازی های خود، رفتارهایی را که شامل فعالیت جنسی با یک بچه و کودک نابالغ (معمولاً ۱۳ ساله و پایین تر از آن) از خود نشان می دهند و به انجام آن علاقه مند می شوند.

آنها بیشتر از عامل شرطی سازی استفاده می کنند یعنی طی فرآیندی کودک را به جایی می رسانند که او فکر می کند بحث آزار و اذیت اجتناب ناپذیر است و نباید از خود مقاومت نشان دهد و آنچه را که رخ می دهد می پذیرد. آنها گاهی اوقات با شیرینی، هدیه و حتی گفتگو کاری می کنند که کودکان احساس مثبتی نسبت به آنها پیدا کنند و تن به روابط جنسی و ادامه این رابطه بدهند اما اکثر اوقات از گزینه تهدید، تنبیه و ترساندن کودکان هم به عنوان وسیله ای برای حتمی کردن سکوت کودک و تضمین همکاری او استفاده می کنند. در برخی از موارد دیده شده است که آنها به کودکان می گویند اگر از این موضوع با کسی حرف بزنی تو را می کشم یا اعضای خانواده ات، پدر و مادر، خواهر و برادرت را به قتل می رسانم. ترس از حبس و جدا کردن آنها از خانه و خانواده یکی از حربه های این افراد است یا اینکه اگر پدر و مادرت از این ماجرا با خبر شوند تو را دعوا می کنند یا با فهمیدن این موضوع پدر و مادرت با همدیگر به مشکل بر می خورند و دعوا می کنند و از هم جدا می شوند؛ که خود این رفتار نیز عملی آزار دهنده است.

عوامل خطرساز و دلایل پدوفیلیا هنوز کاملاً مشخص نشده است اما شواهدی مبنی بر وجود عوامل مزاجی، محیطی، ژنتیک و فیزیولوژیک در این افراد شناسایی شده است. بسیاری از کارشناسان، پدوفیلی را ناشی از عوامل روانی و نه از ویژگی های بیولوژیک می دانند. بعضی از آنها فکر می کنند که پدوفیلی از اینجا ناشی می شود که فرد مرتکب، در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته است. اگرچه همه پدوفیل ها خود به عنوان کودک مورد آزار جنسی قرار نداشته اند.

منابع

با خصوصیات افراد پدوفیلی آشنا شوید


یوسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *