عکس نامه هایی که پیامبر (ص) خطاب به پادشاهان و حکام فرستاد

عکسی واقعی از نامه هایی که در زمان گذشته پیامبر خطاب به پادشاهان و حکام کشور های همسایه فرستاد

تصاویری که در این مطلب خواهید دید، نامه های منسوب به پیامبر (ص) می باشد

این نامه ها در موزه توپکاپی استانبول نگهداری می شوند

عکس هایی از نامه های منسوب به پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله) و آیات قرآن نوشته شده بر پوست که به مناطق اسلامی ارسال می شده است. این نامه ها در موزه توپکاپی در شهر استانبول نگهداری می شوند.

مشاهده عکس ها و توضیحات در ادامه…

نامه حضرت محمد به المنذر بن ساوی حاکم منطقه بحرین. در عصر پیغمبر(ص) ریاست و حکومت بحرین از طرف پادشاه ایران به منذر بن ساوی تفویض شده بود. پیامبر نامه ای به این مضمون برای او نوشت: «نامه ای است از فرستاده خداوند، به سوی منذر بن ساوی، سلام باد بر تو، همانا من می فرستم به سوی تو حمد خداوندی را که جز او معبودی سزاوار پرستش نیست، و گواهی می دهم که خدایی به جز او نیست و من تو را به اسلام دعوت می کنم، پس اسلام را بپذیر، و سلامتی خود را به دست آر، و مسلمان شو، تا خداوند ملک تو را در دست تو برقرار دارد، و بدان که دین و قانون من تا آن جا که نهایت سیر شتران و اسبان است فراگیرد.» منذر بن ساوی پس از قرائت نامه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و استماع بیانات جذاب و مؤثر علاء حضرمی، قاصد پیامبر به اسلام عقیده مند شد و نبوت و رسالت آن حضرت را تصدیق کرد.

نامه حضرت محمد(ص) به مسیلمه الکذاب در سال دهم هجرت، دو نفر از اهالی سرزمینی به نام یمامه به مدینه آمده و نامه‌ای از مسیلمه کذاب تقدیم پیامبر اکرم کردند. مسیلمه در نامه خود نوشته بود: «من در نبوت با تو شریک هستم. نیمی از زمین برای ماست و نیمی برای قریش است، ولی قریش تجاوزگر است و عادلانه برخورد نمی‌کند.» رسول خدا(ص) در این نامه پاسخی کوتاه و کوبنده به مسیلمه داد. متن نامه پیامبر این‌ بود: « به نام خداوند بخشنده مهربان، از محمد فرستاده خدا به مسیلمه دروغگو؛ سلام بر پیروان هدایت. همانا زمین از آن خداست و بر هر کس از بندگانش که بخواهد واگذار می‌کند و فرجام نیک از آنِ باتقوایان است.»

نامه حضرت محمد (ص) به حارث بن ابی شمر غسانی حاکم دمشق در نامه رسول خدا(ص) به حارث بن ابی شمر آمده است: «سلام بر کسی که از هدایت پیروی کند و ایمان آورد. من تو را دعوت می کنم که به خدای یگانه که شریکی ندارد، ایمان آوری تا حکومتت باقی بماند.» حارث، نامه‌ را خواند و آن را به کناری انداخت و گفت: «چه کسی می‌تواند پادشاهی مرا از من بازستاند؟ من با سپاه خویش به (جنگ) او می‌روم.»