ایران وی مجله تفریحی سرگرمی
اگه میخواین بدونین که امسال لحظه تحویل سال نو کیه ، باید خدمتتون عرض کنم که خوشبختانه یا متاسفانه لحظه تحویل سال نو ، آخر شب هست.
لحظه تحویل سال 98 کی هست؟
این به این معنی هست که خیلی از افراد دوست دارند لحظه تحویل سال نو ، کنار فامیل یا اقوام خود باشند که با توجه به ساعت بد تحویل سال 98 ، برای اکثر این افراد مقدور نیست که دور هم جمع باشند .
زمان دقیق تحویل سال 98 هجری شمسی برابر است با ساعت 1 و 28 دقیقه و 27 ثانیه شب
روز تحویل سال 1398 مصادف است با روز پنج شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۸ هجری خورشیدی
برابر با سیزده ام ماه رجب سال ۱۴۴۰ هجری قمری
مصادف با ۲۱ ام ماه مارس سال ۲۰۱۹ میلادی
Thursday, March 21, 2019
لحظه تحویل سال ۹۸ به وقت ساعت جهانی (UTC/GMT):
عصر ساعت ۱۶:۲۸:۴۳
مختصری از تاریخچه عید نوروز عیدی باستانی به جا مانده از ایران قدیم
نوروز واژه‌ای است مرکب از دو جزء که روی هم به معنای روز نوین است.
قدمت نوروز و وجود این جشن به زمان‌های پیش از شکل‌گیری ایران و قبل از دوره مادها و هخامنشیان برمی‌گردد، ولی نام آن در اوستا نیست. از سه هزار سال پیش از میلاد، در آسیای میانه و آسیای غربی دو عید، رواج داشته‌است، عید آفرینش در اوایل پاییز و عید رستاخیزی که در آغاز بهار، برگزار می‌شده‌است. بعدها دو عید پاییزی و بهاری به یک عید تبدیل گردیده و سر بهار جشن گرفته می‌شده‌است.
در تمام دوران ساسانی نوروز جشن ملی همهٔ ایرانیان به‌شمار می‌رفته‌است. به همین جهت حتی مردمی که پیرو آئین زرتشت نبوده‌اند اما در حوزهٔ حکمرانی ایران زندگی می‌کردند، نیز در آن شرکت داشتند.
در روزگار ساسانیان قاب‌های زیبای منقوش و گرانبهایی از جنس کائولین از چین به ایران آورده می‌شد که بعدها به نام کشوری که از آن آمده بود، نام‌گذاری شد و به نام «چینی» و به گویشی دیگر به صورت «سینی» در ایران رواج یافت. «چین» یا «سین» از واژهٔ ts’in آمده‌است که در اصل نام سلسلهٔ پادشاهی چین است. حرف ts می‌تواند در گویش‌ها و زبان‌های مختلف هم س/s و هم چ/č تلفظ شود.
چنانچه خود نام چین به دو صورت sin و china در زبان‌های اروپایی آمده‌است. در ایران برای تمایز بین ظرف‌های مختلفی که از چین آورده می‌شد، آنکه از فلز ساخته می‌شد بنام «سینی» و آنکه از کائولین ساخته می‌شد، بنام «چینی» رواج یافت. به نظر می‌رسد که در آیین‌های نوروزی برای چیدن خوان نوروزی از همین ظرف‌های منقش بسیار نفیس که از چین آورده شده بود بهره می‌گرفتند و آن‌ها را به عدد هفت امشاسپند بر سر خوان‌های نوروزی می‌گذاشتند و از این رو خوان نوروزی به نام «هفت سینی» یا «هفت قاب» نام گرفته‌است و بعدها با حذف یاء نسبت به صورت هفت سین درآمده‌است و امروزه هنوز هم در برخی از روستاها به صورت هفت سینی تلفظ می‌شود.
ایرانیان عقیده داشتند که سرنوشت انسان و جهان در سالی که در پیش است، در نوروز تعیین می‌شود. گفته می‌شد که در این روز زرتشت با خدا گفتگویی پنهانی داشت و در این روز نیکبختی‌ها برای مردمان زمین، تقسیم می‌گردد و از این روست که ایرانیان آن را روز امید نامند.
رسم کوزه‌شکستن بنا بر این اعتقاد بود که ظرف‌های سفالین هر خانواده بایستی در روزهای پیش از نوروز نو گردد و هر سال همانگونه که پوشاک نو می‌شود، ظرف‌های چرکین نیز نو شود. از این رو رسم بر این بود که هر چه کاسه و کوزهٔ کهنه و فرسوده و چرکین در خانه هست از بام فرو افکنده و آن‌ها را می‌شکستند و به جای آن‌ها کاسه و کوزهٔ نو بکار می‌بردند و با این آیین به بهداشت خانه یاری کرده و بیماری‌ها را در سال نو از خانه دور می‌داشتند.
