عکس پیدا شدن حلقه انیشتین در فضا

عکس پیدا شدن حلقه گمشده انیشتین در فضا, تصاویر حلقه فضایی پیدا شدن معروف به حلقه انیشتین

این ساختار حلقه‌مانند قابل‌توجه، از هم‌ترازی تصادفی دو کهکشان دوردست به وجود آمده و نمایشی نادر و عجیب از همگرایی گرانشی آن طور که اینشتین در نظریه نسبیت عمومی خود پیش‌بینی کرده بود، به نمایش می‌گذارد.

همگرایی گرانشی زمانی رخ می‌دهد که یک کهکشان عظیم یا خوشه‌ای از کهکشان‌ها، نور منتشرشده از یک کهکشان دورتر را خمیده کرده و تصویری بسیار بزرگنمایی‌شده را شکل می‌دهند.

در این مورد عجیب، کهکشان SDP.81 و یک کهکشان مداخله‌کننده چنان به طور کامل هم‌تراز شده‌اند که نور حاصل از کهکشان دورتر، حلقه‌ای تقریبا کامل را آن گونه که از زمین مشاهده می‌شود، شکل داده است.

اخبار,اخبار علمی ,کهکشان‌های همگرا شده

جرم کیهانی SDP.81 که توسط رصدخانه فضایی هرشل کشف شد، کهکشان فعال و ستاره‌زایی است که در فاصله ۱۲ میلیارد سال نوری قرار دارد. این کهکشان توسط یک کهکشان عظیم که در فاصله چهار میلیارد سال نوری واقع شده است، همگرا می‌شود.

در نجوم، همگرایی گرانشی برای بررسی جهان‌های بسیار آغازین و بسیار دوردست استفاده می‌شود، زیرا این پدیده عملکرد بهترین تلسکوپ‌ها را تقویت می‌کند.

با ارائه جزئیات شگفت‌انگیز در تصاویر جدید، منجمان قادر خواهند بود اطلاعات موجود در این تصویر از شکل‌افتاده را دوباره مونتاژ کرده و ساختاری از تصویر واقعی کهکشان دوردست ارائه دهند.

محققان از برنامه‌های رایانه‌ای پیشرفته برای بازسازی دوباره ظاهر واقعی کهکشان‌های همگرا شده استفاده می‌کنند و آشکارسازی خمیدگی نور توسط همگرایی گرانشی، به دانشمندان در بررسی شکل واقعی و حرکت درونی کهکشان دوردست SDP.81 کمک خواهد کرد.

جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شد

 

 کمی در مورد حلقه انیشتین به نقل از ویکی پدیا

همگرایی گرانشی هنگامی روی می‌دهد که نور یک چشمهٔ درخشان بسیار دور (مانند یک اختروش) در مسیرش تا رصدگر، از کنار جسم پرجرم دیگری (مانند یک خوشهٔ کهکشانی) بگذرد و مسیرش خمیده شود. جسم میانی عدسی گرانشی نامیده می‌شود. این پدیده یکی از پیش‌بینی‌های نظریهٔ نسبیت عام اینشتین است.
براساس نسبیت عام، جرم می‌تواند فضازمان را خمیده کند و در نتیجه میدان گرانشی‌ای بسازد که می‌تواند نور را منحرف کند. این پدیده را نخستین بار آرتور ادینگتون در سال ۱۹۱۹ در جریان یک خورشیدگرفتگی آزمود که در آن نور ستاره‌ای که از نزدیک خورشید می‌گذشت کمی خم شده و در نتیجه مکان ظاهری ستاره کمی جابه‌جا شد.
با همگرایی گرانشی می‌توان اطلاعاتی دربارهٔ جسم میانی (عدسی) از جمله جرم آن به دست آورد.

 

منابع :

اخبار علمی – باشگاه خبرنگاران

ویکی پدیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *